شهید 14 ساله: شرافتمندانه‌ترين مرگ، شهادت در راه خداست
نوید شاهد: شهید «خیراله نوشادی» فرزند «مصطفی»، 16 مهر‌ماه 1352 در شهرستان فیروزآباد، استان فارس دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 30 خرداد 1366 در عملیات نصر 4 منطقه عملیاتی ماهوت به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
«هر كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد بايد به وعده اش وفا كند.»
اينجانب خيرالله نوشادی فرزند مصطفی متولد 1350 كه پس از سال‌ها به جبهه حق عليه باطل اعزام شدم. از خانواده‌ام مى‌خواهم كه اگر شهيد شدم ناله و زاری نكنند و برايم لباس سياه نپوشند.
ای حسين(ع) و ای معلم آزاده انسان‌ها! گرچه ما نبوديم كه با يزيديان زمان تو بجنگيم اما الان در برابر صدام مزدور و تجاوزگر مى‌جنگيم.
ای حسين! آن موقع بود كه مردم كوفه «مسلم» را تنها گذاشته و حال ما از آن مردم نيستيم؛ شمشيرهای شما شهيدان را در دست می‌گيريم و با دشمنان خدا پيكار مى‌كنيم. اين دنيا جای ماندن نيست و ما همه بايد برويم. شرافتمندانه‌ترين مرگ، شهادت در راه خداست و من از خدا مى‌خواهم كه مرگ مرا شهادت قرار دهد.
ای تاريخ! تو بنويس و ثبت كن. ای زمان! تو شاهد باش كه من برای رضای خدا و ناموس خود به جبهه رفته‌ام و راهی ديگر در پيش نداشته‌ام.
دوستان و آشنايان! بيایيد دست به دست هم دهيم و از اين فرصتی كه خدا به ما داده است استفاده كنيم. مردانه به سوى جبهه‌ها شتافته، مردانه بجنگيم و ننگ و ذلت را اختیار نكنيم.
اى پدر و مادر عزيزم! راهی كه من انتخاب كرده‌ام راهی است که سرور شهيدان، حسين(ع) در اين راه به شهادت رسيدند. از مادرم مى‌خواهم كه مانند مادر وهب وقتی سرم را تحويلش می‌دهند پس نگيرد و آن مادر وهب بود كه وقتى سر فرزندش را نزد او آوردند، سر فرزند خود را پرتاب كرد و گفت من قربانى كه در راه خدا داده‌ام پس نمی‌گيرم.
وصيتم به پدر و مادرم اين است كه اگر من شهيد شدم براى من گريه نكنید و اگر مى‌خواهيد براى من گريه كنيد به ياد حسين(ع) و براى حسين(ع) گريه كنید.
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدى(عج)، حتى كنار مهدى(عج) خمينى را نگهدار.
والسلام، مورخ 1366/01/22
