بهتر است که نزدیکترین راه را برای سعادت در دنیا و آخرت بپیمائیم
به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «موسی حسینی» متولد بیست و سوم تیرماه ۱۳۴۳، در شهرستان ساری به دنیا آمد. نام پدر سید حسین و مادرام لیلا نام داشت. در تاریخ هفدهم خرداد ۱۳۶۴، در بوکان براثراصابت گلوله به شکم و پهلو به شهادت رسید؛ و در گلزار شهدای روستای ریگ چشمه شهرستان ساری به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت نامه شهید «موسی حسینی»
پدرم، برادرانم و خواهرانم: خلاصه باید روزی جهان را ترک کنیم بسوی معبود و معشوق واقعی (الله) بشتابیم و چه بهتر که نزدیکترین راه را برای سعادت در دنیا و آخرت بپیمائیم تا در آن دنیا به فلاح و رستگاری و سعادت نائل گردیم. هر چند مشکلاتی دارد ولی در این دنیا روزها و مشکلات همچون ابری میگذرد و میتوانیم زندگی دنیوی را بهر نحوی میتوان پیش برد.
اینجانب سید موسی حسینی فرزند سید حسین سپاه را به عنوان نزدیکترین راه برای سعادت اخروی و دنیوی انتخاب نمودهام گرچه مشقتها پیش رویم مجسم هست ولی چه کار که اسلام احتیاج دارد و در خطر است دشمنان اسلام با انواع نیرنگ و حیله بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران قیام کردهاند غائله کردستان بوجود آورندهاند، جنگ عراق با ایران را بر پا کردهاند تا بتوانند به خیال خام خودشان ضربهای به اسلام بزنند و این دین خورشید فروزان الهی که امید و پشتیبان مستضعفین است خاموش نمایند، غافل از اینکه ما تحت رهبری پیامبر گونه امام عزیزمان همچون یاران صدر اسلام به پیش میتازیم تا آخرین لحظه خدا را شکر میگوئیم که لیاقت جنگ و جهاد و شهادت را پیدا کردهایم که در آن استعدادها شکوفا میشود و بقول امام خمینی جوهره وجود انسان در جنگ رشد میکند که این جنگ است که به انسان ارزش و شرف و تقوی میدهد و اساساً طبق قرائن بدست آمده حیات یک ملت زیر ستم جنگیدن است و بس انشاءا... روزی قانون عدل الهی در جوامع بشری ایجاد میشود و ریشه ظلم و فساد را از جامعه ریشه کن کنیم (و قاتلوکم حتی لاتکون فتنه) جهاد و قتال کنید در مقابل کسانی که فتنه در جامعه ایجاد میکنند، اما ملت مسلمان باید بدانند که خداوند همانطوری که پیامبران و ائمه هدی را مورد آزمون قرار داد یقیناً ما را هم مورد آزمایش قرار خواهد داد، لازم میدانم که نمونهای برای شما متذکر شوم، خداوند حضرت ابراهیم (ع) را دستور میدهد که فرزند خود را قربانی کن، این در حقیقت یک آزمون الهی است حال خداوند ما را هم از مشکلات و سختیها مورد آزمون قرار خواهد داد.
و، اما برادرانم و خواهرانم و پدرم هر که وصیت نامه بدست شما میرسد بعد از اینکه مرا در قبر گذاشتهاید یک یخ به روی قبر من بگذارید بجای اشک مادرم بر روی قبر من ببارد.
از کلیه کسانی که از این حقیر اخلاق بدی و تندی در حق ایشان از من سرزد از طرف من عذرخواهی کنید و وصیت نامه خودم را به یاد اباعبدا... الحسین (ع) به پایان میرسانم.
انتهای پیام/