شهید «غلامعلی صالحینژاد» سوم اردیبهشت ۱۳۴۷ در شهرستان گرمسار به دنیا آمد. در انجام کار خیر همیشه پیشقدم بود. از زمان کودکی دست پدر و مادر را میگرفت. بیست و هفتم اسفند ۱۳۶۳ در منطقه مهران به خیل عاشقان شاهد پیوست.
همسر شهید «گفتم: حالا که تو خدا رو میبینی به او بگو مشکل منو حل کنه. اینها را گفتم و قاب عکس غلامرضا را سر جایش گذاشتم. همان شب خواب دیدم روی پارچه بسیار زیبایی نوشته شده است: شهید نظر میکند به وجهالله.»
برادر شهید «حسین زیاری» نقل میکند: «وضع مالی ما خوب نبود. اگر میدید کم و کسری در منزل است، میخرید. فرش نداشتیم، رفت خرید و ما خوشحال شدیم. هنوز آن را داریم. در هر گوشه از زندگی، یادگاری از او باقیمانده است.»
شهید «محمدرضا خطیبزاده» ششم شهریور ۱۳۳۹ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. در گروههای شبیهخوانی روستای امروان علاقهمند بود نقشی به وی سپرده شود تا در فرهنگ عاشورایی مشارکت نماید. وی بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱ به هنگام آزادسازی خرمشهر به شهادت رسید.
مادر شهید «علیاکبر برهانی» نقل میکند: «گفت: تا رضایت ندی از زیر قرآن رد نمیشم. گفتم: من که خیلی وقته راضی شدم. گفت: نه باید راضی به شهادتم بشی. پاهایم شل شد. انگار قلبم را کسی محکم فشار میداد. گفتم: انشاءالله خدا ازت راضی باشه.»
مادر شهید «محمود احمدی» نقل میکند: «توی قبرستان بقیع بودم که حالم خیلی خراب شد. فشارم رسید به بیست. رفتم هتل برای استراحت. در خواب دیدم محمود آمد سراغم. یک دانه قرص فشار دستش بود. سرم را گذاشت روی زانویش و قرص را زیر زبانم. هر لحظه حالم بهتر میشد.»