نامش را این روزهای پس از شهادت، سردار بی نشان گذاشته اند از بس گمنام بود و بیزار از مطرح کردن و تبلیغ خود و تعریف از کارهای بزرگی که از آغاز دفاع مقدس تا سنگربانی در خاکریر و خط مقدم محور مقاومت کرده بود؛ از رزم با دشمن متجاوز بعثی در کنار بزرگمردی کوه قامت چون چمران در ستاد جنگهای نامنظم، تا نبرد با داعش و صهیونیسم جهانی در کنار حاج قاسم سلیمانی و نیل فروشان... و پایان این زندگی پرافتخار و مجاهدانه نمی توانست جز شهادت باشد و همراه و همسفر شدن با سلامی و باقری و حاجی زاده و رشید و محرابی و.... شگفتا که کینه صهیونیستهای جنایت پیشه و پلید در به شهادت رساندن او، چنان بود که برای یافتن پاره های پیکرش، چندروز زمان لازم شد! سردار بی نشان ما، حقیقت بی نشانی و گمنامی بود چه در زمان حیات و چه در شهادت! اما همه ی ایران و اقتدار امروزش، نقش و نشانی از او است و از وفاداری و فداکاری بزرگش...