از چتر بازی تا شهادت در مسیر ایثار

 به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ،  شهید «هوشنگ قره زاده نیار» در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۲۵ در شهر تهران در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدرش پنجعلی، کارگر راه آهن بود و مادرش، فاطمه نام داشت. تا پایان سوم راهنمایی درس خواند. او از نوجوانی مجبور به کار در مکانیکی شد تا هزینه‌های زندگی و تحصیل را تأمین کند. علاقه وافر او به چتربازی، مسیر زندگی‌اش را تغییر داد و در سال ۱۳۴۴ به تیپ ۲۳ نیروی مخصوص پیوست. او با پشتکار بی نظیر، دوره‌های تخصصی چتربازی، غواصی و رزم تن‌به‌تن را با رتبه‌های ممتاز گذراند و حتی شاگرد اول دوره چتربازی شد. شهید قره زاده نیار بار‌ها در مناطق عملیاتی حاضر شد. در تابستان ۱۳۶۱، در جریان مأموریتی سخت در منطقه نووژه پاوه، مسئولیت آموزش پیشمرگان کرد مسلمان را برعهده گرفت. شرایط طاقت فرسا؛ راهپیمایی‌های طولانی، تغذیه نامناسب، زمین‌های صعب العبور و حملات دشمن، سلامت او را به خطر انداخت. انفجار گلوله‌های دشمن آسیب‌های جبران‌ناپذیری به مغز و بدنش وارد کرد و موجب نابینایی، فلج نسبی دست و پای راست، تشنج و لکنت زبان شد.

شهید «قره زاده نیار» در سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد که هرگز چهره شان را ندید. سرانجام در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۷۵، بر اثر جانبازی و ضایعات ناشی از مجروحیت شهید شد. مزار او در قطعه ۵۰ گلزار شهدای  بهشت زهرای تهران واقع شده است.

همسرشان که امروز سرپرستی فرزندان را برعهده دارد، با افتخار میگوید: «در تمام سالهای زندگی با او، کوچکترین بی احترامی از او ندیدم. خدا را شکر که زندگی شیرینمان را با شهادت او جاودانه کرد.»